Nairobi, hoofddorp van Kenia

ha lieve mensjes,

ok ik had net een heel verhaal getikt, kapt mn PC er mee. lekker dan. poging 2:

het is al weer een tijdje dat ik geblogt heb, maar ik leef nog! Het referendum heb ik ook overleeft, het was zelfs een van de meeste vreedzame verkiezingen ooit in Kenia. Dus dat viel ff mee (of tegen, was natuurlijk wel spannend geweest :p ). Ik heb inmiddels weer water, hoewel het nu uit opslagtanks komt dus ik moet wel rustig aan doen. Het blijkt namelijk zo te zijn dat heel Ngara geen water heeft omdat ze een paar straten verder aan de weg aan het werken zijn, ze zijn hier nou al een week aan het werk en de locals hebben dus ook al een tijd geen water...

Ben zaterdag weer naar de yoga class geweest, pfff was nog erger dan de vorige keer. Deze keer waren we zo'n 4 uur bezig, in een superbenauwde, ondergezweette ruimte (zweet druipt letterlijk als watervallen van de muren). Heb ook mijn eerste bijna-flauwval ervaring opgedaan; ik kreeg daarbinnen gewoon echt geen lucht dus ben maar ff naar buiten gegaan, hoorde alleen nog maar gesuis in mn oren, helemaal duizelig en misselijk, vlekken voor mn ogen (zag echt niks meer), 0 evenwichtsgevoel...niet chill. Nog nooit meegemaakt, maar gelukkig trok het na wat frisse lucht weer weg. En ik maar denken dat yoga een pussysport was. Deze gasten zijn gek!! Er waren ook redelijk wat sjaak afhaak-jes deze keer.

Ondertussen heb ik al wel wat nieuwe mensen leren kennen, voornamelijk via de studio van Papa... Heb nu op 4 tracks gitaar ingespeelt, en er blijven maar nieuwe artiesten komen die vragen of ik wat in kan spelen, wat wel heel leuk is! Wat me ook opvalt is dat gitaar hier helemaal niet zo'n geintegreerd instrument is; in NL heb ik altijd het gevoel dat iedereen wel wat gitaar speelt, dat het zo'n beetje het meest bespeelde instrument is. Hier is dat dus echt niet zo. Vandaar dat ik ook veel gevraagd word.

Daarbij moet ik zeggen dat het alleen zijn, zoals ik de vorige keer al zei, maar nu werkelijk heb ondervonden, echt HEEL ERG leerzaam is. Gewoon ff wat boodschappen doen in de stad is hier al een behoorlijk avontuur, aangezien je of een stuk door een kleine slum moet, of met een volgepakte matatu waarvan je hoopt dat hij echt de richting op gaat die je wilt (als je ze vraagt of dat ze bijv. naar punt x gaan, zeggen ze vaak gewoon ja, terwijl ze daar helemaal niet komen. Vervolgens droppen ze je ergens in the middle of nowhere; ja het is daar om de hoek, laterrrrr. mopmop weg matatu. Is me namelijk gebeurt toen ik naar het national museum ging x( gelukkig kwam er vervolgens een andere matatu langs die me wel de goede kant op reed).. Op de grote matatu opstapplekken is het trouwens ook net een markt; superveel kleine busjes, schreeuwende matatu mannetjes die mensen proberen te lokken, ondertussen doen de chauffeurs de hele tijd alsof ze wegrijden of bijna gaan, om mensen snel(ler) naar de matatu te laten komen, ondertussen staat er overal keihard muziek op in de matatu's... Heel maf :P .
Eenmaal in de stad bent aangekomen is het nog een compleet andere wereld, je ziet ook echt bijna geen andere blanken, en als je ze ziet vaak met een reisleider ofzo.. Ik voel me dus ook best wel een atractie; iedereen begint tegen je aan te lullen, kinderen komen achter je aan rennen (of om geld vragen), heel vreemd eigenlijk. In het begin was ik echt zenuwachtig als ik in mn eentje de stad in ging.. je staat er toch helemaal alleen voor, in een compleet andere stad met compleet andere mensen, maar na een tijdje wen je er wel aan... In mn eigen buurt kennen ook veel winkeleigenaren, restauranthouders, straatverkopers etc. me, dat is ook heel grappig. Als je ergens binnengaat word je meteen uitvoerig begroet, of als je op straat loopt word je nageroepen; hey alex! howayou! Eigenlijk heel dorps dus. Tja, het is toch wel allemaal heel anders dan ik verwacht had; ik had verwacht dat het veel...stadser zou zijn, groter, onbekender, dus eigenlijk, meer zoals een Westerse stad. De stad is voor mijn gevoel ook 'kleiner' dan ik dacht, ik weet de weg nu al aardig te vinden in het centrum. Natuurlijk heeft Nairobi genoeg Westerse invloeden, maar toch is het heel anders. Het is niet echt in woorden te beschrijven... Het is gewoon... heel anders!

en weer heb ik het gevoel dat ik maar 1/100000000 van alles heb opgeschreven..

x sander vanuit een andere wereld!