En tot slot!

Nihao,

Zoals sommigen misschien wel is opgevallen zijn er verder niet veel blogs online gekomen. Om een of andere reden (#chineesinternet) lukte het uploaden iedere keer niet. Vandaar dat ik mijn vorige blog vanmorgen even heb geüpload, en dat ik vanuit het ruige en exotische Tilburg mijn laatste verhaaltje zal tikken!

Ok, waar waren we gebleven.... Chengdu! Tot dan toe was het al supergaaf maar nu komt wel een van de (nog?) betere stukken van de reis. Na Chengdu namelijk west Sichuan in gegaan, wat ik hier aantrof was echt ongelooflijk mooi!! Ik ben vanuit Chengdu met de bus naar Kangding gegaan, vervolgens was er geen openbaar vervoer meer dus qua vervoer ben je dan afhankelijk van locals die je met hun auto/busje/motor naar een andere plek brengen. Of en wanneer ze dat doen is afhankelijk van hoeveel zin, geld, en eventuele andere reizigers er in het spel zijn. Ik kwam rond 22.00u aan in Kangding, had toen een heel chill (multi-interpretabel) hostel gevonden wat vrijwel leeg en ijskoud was maar wel een aardige eigenaresse. Vrijwel geen Engels, maar toch nog een paar pinten mee gedronken. Volgende dag heeft de eigenaresse me op pad geholpen met een local die die dag naar Xinduqiao moest, erg handig wat internet was vanaf dit punt non-existent en m'n lonely planet was ook vrij blanco in deze regio. In Xinduqiao een dag rondgelopen en de volgende dag wilde ik naar Tagong. Een local kon me daar wel heen brengen, halverwege de rit werd ik er echter ergens uitgezet met de belofte dat over circa 15 min iemand me hier op zou komen pikken voor Tagong (er vinden wel vaker van dit soort 'transfers' plaats). Eerste keer was het wel even een wtf-moment aangezien je geen idee hebt waar je bent, de taal totaal niet spreekt en maar moet hopen dat er ook daadwerkelijk iemand langskomt om je op te halen. Gelukkig gebeurde dit, weliswaar een stuk later maar goed! Eenmaal in Tagong aangekomen bleek dat Tagong bijna een spookdorp was. In dit spookdorp werd ik eruit geknikkerd, hier de dag vooral in en om het totaal verlaten en erg grote klooster gespendeerd. Vervolgens op zoek naar een slaapplek; ik had van tevoren wel gehoord dat er een paar hostels/slaapplekken waren maar die waren allemaal gesloten vanwege het laagseizoen. Lekker dan! Nog aan locals gevraagd of ik bij hun kon blijven slapen maar die begrepen volgens mij totaal niet wat ik bedoelde, die dachten alleen maar dat ik de weg compleet kwijt was en probeerde me zo snel mogelijk naar een grote stad te krijgen. Uiteindelijk dankzij een van de locals een rit naar Danba gefixt. Hier kwam ik rond 23.00u aan, en ook weer zonder telefoonsignaal, internet of ook maar enige vorm van informatie over de plaats. Met weinig hoop naar een hostel gezocht, een gevonden maar die was wederom gesloten. Uiteindelijk een bouwvallig, ranzig en totaal verlaten hotel gevonden waar ik die nacht gelukkig kon slapen. Volgende dag vooral door Danba zelf gewandeld, vervolgens de bus naar Chengdu gepakt aangezien dit op de 31ste was en ik toch wel zin had om m'n oud en nieuw niet helemaal in mn eentje door te brengen aangezien ik in west Sichuan letterlijk met vrijwel niemand heb kunnen praten. Het fenomeen 'backpacken' is daar volgens mij ook nog compleet onbekend, mensen begrijpen echt niet wat je daar aan het doen bent en reageren alsof ze nog nooit een westerling gezien hebben (wat uiteraard ook wel weer bijdraagt aan de ervaring). Kortom, een tikkeltje eenzaam en off track maar EXTREEM MOOI!!! Ik zal de foto's uploaden voor een visualisatie van dit verhaal. ;)

Oud en nieuw in Chengdu begon saai maar escaleerde vervolgens tot een extreem vette avond. Volgende dag rond 10.30u s' ochtends stomdronken en zonder jas (gestolen) thuis. Om 12u moest ik eigenlijk uitchecken en om 16.30u zou mijn trein naar Xi'an vertrekken. Uiteraard verslapen, ik schrok rond 15.15u wakkeer waarna ik als een dolle naar het treinstation moest. Gelukkig op het nippertje gered, en een heel vet feestje meegepakt!

De trein naar Xi'an was weer als vanouds, veel Chinezen die zich verbazen over het feit dat je Han Solo Yolo door China aan het reizen bent zonder dat je de taal spreekt of weet waar je heen gaat. Er zat een jongen op de trein die een klein beetje Engels sprak die fungeerde wederom als vertaler voor de berg aan bizarre vragen die ik weer over me heen gestort kreeg: ''Wat is Nederland?'' ''Hoe komt het dat je zo groot bent...? Komt het door het eten? Of slapen jullie 15 uur per dag of zo?'' ''Hebben jullie wel zon in Nederland?'' ''Woon je in een windmolen?'' etc. etc.

Eenmaal in Xi'an aangekomen ben ik uiteraard langs het terracotta leger geweest, viel eerlijk gezegd tegen. Het leger is best tof, maar niet extreem boeiend en door de gigadrukte en overcommercialisering van de locatie is het ook nog eens een stuk minder. Daarbij nog de muren, moslimwijken en enkele tempels en musea bezocht. Voor de rest vooral veel op straat en in het hostel zelf gedronken met mensen die ik daar ontmoet had, aangezien de geldpot zo goed als leeg was. ;)

Uiteindelijk mijn laatste treinticket naar Beijing er nog uitgeperst, hard sleeper op de langzaamste trein mogelijk om geld te besparen. In Beijing aangekomen op de maandag nog een mooi afscheidsfeestje gehad, was wederom verassend gezellig op de maandag! Dinsdag lekker uitgebrakt en hoppa, alweer op het vliegtuig terug naar NL. Vooral in het vliegtuig kon ik nauwelijks bevatten hoe snel het allemaal is gegaan en wat er allemaal gebeurd is. Ik heb het gevoel dat alles ''in the blink of an eye'' voorbij is gegaan. Natuurlijk zegt dit ook wel iets over mijn tijd in China. Het was letterlijk ONGELOOFLIJK en heeft al mijn verwachtingen driedubbel overtroffen. Het is een prachtig, en gigantisch land. Vooroordelen die ik over China en Chinezen had bleken voor het grootste deel ook echt niet te kloppen... Ze zijn enigszins schuw/verlegen en kunnen aan de oppervlakte voor buitenstaanders misschien onbeschoft overkomen (rochelen, boeren, af en toe luidruchtig, etc. etc.) maar wanneer je ze leert kennen kom je erachter dat ze erg vrijgevig zijn, en in het bijzonder heel erg veel waarde achten aan bijvoorbeeld het welzijn van een gast. Chinese kindjes zijn ook echt legendarisch, hyperenthousiast, waarderen alles en zijn vaak een stuk minder verwend dan onze Nederlandse iPad-kindergeneratie. Daarbij vind ik het ook wel grappig dat we in het westen allemaal bang zijn voor de nieuwe supereconomie van China. Chinezen zelf hebben dit totaal niet door en zien dat zelf vaak echt niet zo. Ook merkte ik dat er inderdaad veel geld zit in de grote steden, maar dat het grootste gedeelte van China qua welvaart nog laaang niet zo ver is als bijvoorbeeld Nederland. Op dat niveau is het dus inderdaad wel een stuk makkelijker om 10% economische groei per jaar te hebben, alhoewel ik nu ik China bezocht heb een stuk beter begrijp waarom dit zo is, wanneer je wat minder hebt is 10% natuurlijk veel makkelijker te behalen dan wanneer je alles al hebt. Daarbij vergeten mensen snel dat China ongeveer 2,5x zoveel inwoners heeft als de EU. Niet gek dus dat zo'n gigantisch land enige economische impact heeft. Al met al ben ik na deze reis weer met mijn beide benen op de grond gezet en reageer ik sindsdien ook vrij sceptisch op doemdenkers die voorspellen dat China over 5 jaar de wereld overneemt. Zo ver zijn ze echt nog niet.

Al met al ben ik ENORM blij dat ik naar China ben gegaan. Ik heb een supergave tijd gehad, ben naar mijn idee persoonlijk gegroeid en ook wel een stuk zelfstandiger geworden. Dat moet ook wel wanneer je alleen door China reist, want het land is nog niet zo gewend aan het idee van backpackers zoals ze dat in zuidoost Azie bijvoorbeeld wel zijn: Het is om die reden naar mijn idee dus ook ietsjes lastiger om alleen door China te reizen, maar ABSOLUUT de moeite waard: Ik ben een grote ervaring rijker ben die ik de rest van mijn leven bij me zal dragen!

Lezers, bedankt voor het lezen van mijn bloggie, foto's knal ik zsm online, ik denk op Facebook (hiep hoi dat kunnen we ook weer gebruiken :p ).

Zaijian!! SANDER OUT